Polską Kronikę Filmową powołano do życia w roku 1944 w Lublinie. Projekcja pierwszego magazynu miała miejsce 1 grudnia 1944 początkowo realizowana przez Wytwórnię Filmową "Czołówka" a później przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych. PKF powstała na podobieństwo Kroniki Filmowej PAT (Polska Agencja Telegraficzna).
Kroniki były wyświetlane w kinach przed seansami. Na jeden, dziesięciominutowy odcinek składało się od 5 do 6 różnych tematów. Zdarzały się również wydania monotematyczne z obchodów 1 maja czy zjazdu PZPR. Kroniki propagowały hasła ludowego ustroju, a o jej tematach decydowały najwyższe organy, które zdawały sobie sprawę z siły filmowego obrazu sterującego świadomością społeczeństwa.
Owe magazyny filmowe służyły jako narzędzie propagandy, z którą ludzie mocno się zżyli. Dzięki znakomitemu warsztatowi twórców PKF, którzy wypracowali oryginalny sposób opisywania świata, zdobyli szybko aprobatę społeczeństwa. Unikalny styl udało się utrzymać pomimo zmian PKF wraz z kolejnymi cyklami PRL'u.
Odrodzenie PKF w 1989 roku okazało się być niewypałem. Ostatecznie PKF rozwiązano w roku 1994.
Odkopany w Internet Archive jeden z odcinków PKF z roku 1948
Artykuł o dokumentacji filmowej Ośrodka Brama Grodzka Teatr NN
Duma Lublina FSC
Ukraina. Wizyta przyjaźni
 |
| Antoni Wawrzyniak i asystent ładują sprzęt filmowy do samochodu Polskiej Kroniki Filmowej. |
 |
| Kadr z materiału dotyczącego procesu szesnastu w czerwcu 1945. |
 |
| Sergiusz Sprudin operator Polskiej Kroniki Filmowej. |
 |
| Stanisław Golachowski z asystentką wybierają muzykę do filmu PKF. |
Źródła: http://pl.wikipedia.org/wiki/Polska_Kronika_Filmowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz