Polska Kronika Filmowa- filmowa propaganda

Polską Kronikę Filmową powołano do życia w roku 1944 w Lublinie. Projekcja pierwszego magazynu miała miejsce 1 grudnia 1944 początkowo realizowana przez Wytwórnię Filmową "Czołówka" a później przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych. PKF powstała na podobieństwo Kroniki Filmowej PAT (Polska Agencja Telegraficzna).

Kroniki były wyświetlane w kinach przed seansami. Na jeden, dziesięciominutowy odcinek składało się od 5 do 6 różnych tematów. Zdarzały się również wydania monotematyczne z obchodów 1 maja czy zjazdu PZPR. Kroniki propagowały hasła ludowego ustroju, a o jej tematach decydowały najwyższe organy, które zdawały sobie sprawę z siły filmowego obrazu sterującego świadomością społeczeństwa.

Owe magazyny filmowe służyły jako narzędzie propagandy, z którą ludzie mocno się zżyli. Dzięki znakomitemu warsztatowi twórców PKF, którzy wypracowali oryginalny sposób opisywania świata, zdobyli szybko aprobatę społeczeństwa. Unikalny styl udało się utrzymać pomimo zmian PKF wraz z kolejnymi cyklami PRL'u.

Odrodzenie PKF w 1989 roku okazało się być niewypałem. Ostatecznie PKF rozwiązano w roku 1994.

Odkopany w Internet Archive jeden z odcinków PKF z roku 1948

Artykuł o dokumentacji filmowej Ośrodka Brama Grodzka Teatr NN

Duma Lublina FSC

Ukraina. Wizyta przyjaźni

Antoni Wawrzyniak i asystent ładują sprzęt filmowy do samochodu Polskiej Kroniki Filmowej. 

Kadr z materiału dotyczącego procesu szesnastu w czerwcu 1945.

Sergiusz Sprudin operator Polskiej Kroniki Filmowej.

Stanisław Golachowski z asystentką wybierają muzykę do filmu PKF.

Źródła: http://pl.wikipedia.org/wiki/Polska_Kronika_Filmowa